-
1 maniera
maniera [maɲɛra] f -
2 ce|cha
f 1. (właściwość) feature, quality; (osoby) characteristic, trait- cecha charakterystyczna czegoś a distinctive a. characteristic feature of sth- cecha dodatnia/ujemna a positive/negative feature a. characteristic- cecha narodowa/rodzinna a national/family characteristic- cecha charakteru a (character) trait, a characteristic- cechy dziedziczne inherited characteristics- cechy wrodzone innate a. inborn characteristics a. qualities- druga ważna cecha to… the second important feature is…- utwór ma wiele cech powieści historycznej the work has many of the characteristics a. features of a historical novel- mimo pewnych cech wspólnych są to jednak odrębne style despite certain common features, these are nevertheless different styles- odznaczać się cechami przywódczymi to show leadership qualities- miał cechy dobrego organizatora he had the qualities of a good organizer- odziedziczyła wiele cech po matce she inherited a lot of her mother’s qualities a. characteristics2. (znak) (urzędu) (official) stamp; (fabryki) trademark- cecha (probiercza) metalu a. stopu a hallmark3. Filoz. quality 4. Geog. spot height 5. Techn. tool for marking trees for cutting- □ absolutna cecha rzeczy Filoz. primary quality- cecha legalizacyjna Techn. verification mark- cecha logarytmu Mat. characteristic- cecha recesywna Biol. recessive (trait)- cechy nabyte Biol. acquired characteristics- cechy palingenetyczne Biol. ancestral characteristics repeated in the embryonic development of an animal- cechy podobieństwa/przystawania trójkątów Mat. the properties of similar/congruent triangles- wtórne cechy płciowe Biol. secondary sexual characteristicsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ce|cha
См. также в других словарях:
charakteryzować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, charakteryzowaćzuję, charakteryzowaćzuje, charakteryzowaćany {{/stl 8}}– scharakteryzować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} opisywać charakterystyczne, typowe dla kogoś lub czegoś cechy i właściwości; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
atrybut — m IV, D. u, Ms. atrybutucie; lm M. y 1. «zewnętrzna cecha danej rzeczy lub osoby wyróżniająca ją spośród innych; istotna cecha, właściwość, przymiot czegoś» Nieodłączny, podstawowy atrybut. Atrybut aktora. 2. filoz. «charakterystyczna,… … Słownik języka polskiego
odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… … Słownik języka polskiego
